Όπως ίσως να έχετε διαβάσει σε άλλα σημεία αυτού του site, το ταξίδι στην Ασία είναι μεγάλο μας απωθημένο, και η πρώτη ασιατική χώρα που τελικά που πατήσαμε το πόδι μας ήταν η Σιγκαπούρη.
Πριν πάμε είχαμε διαβάσει πολλά για το αυστηρό….σχεδόν κρυόκωλο καθεστώς της, και πως απαγορεύει το μάσημα τσίχλας για να μην λερώνουν οι δρόμοι, καθώς επίσης πως προσπαθεί να ενθαρρύνει τους εργασιομανείς πολίτες της να είναι πιο ανθρώπινοι, να κάνουν σεξ και κατά συνέπεια παιδιά!
Δεν σας κρύβω ότι μαγεύτικα από αυτή την πόλη και περιμένω με ακόμα μεγαλύτερο δέος την μελλοντική επίσκεψη στο Χονγκ Κονγκ το οποίο πιστεύω ότι θα είναι ακόμα πιο συναρπαστικό!
Τι κάνει όμως την Σιγκαπούρη τόσο ενδιαφέρουσα; Καταρχήν η πολυπολιτισμικότητα, καθώς ο πληθυσμός της είναι ένα μείγμα, μαλαισιανών, κινέζων, ινδών, ευρωπαίων, καθώς και μικρότερων κοινοντήτων από όλες τις γειτονικές χώρες. Η κάθε μια εθνότητα καταρχήν φέρνει την κουζίνα της, την θρησκεία της, τα έθιμα της, τα χρώματα και τις μυρωδιές της. Για τις μεγάλες κοινότητες υπάρχουν και αντίστοιχες γειτονιές, little India, Chinatown κλπ
Η Σιγκαπούρη είναι μια πόλη που λατρεύει το φαγητό, και παρά τον τεράστιο πλούτο της δεν χρειάζεται να ξοδέψει κανείς μια περιουσία για να φάει καλό φαγητό. Υπάρχουν τα λεγόμενα hawker food markets, που σε ελεύθερη μετάφραση είναι αγορές πλανόδιου φαγητού. Φανταστείτε κλειστές αγορές σαν την Βαρβάκειο, μόνο που αντί να πουλάνε κρέατα ή ψάρια, ο κάθε πάγκος πουλάει και από ένα είδος φαγητού.
Συνήθως πληρώνεις σε ένα κεντρικό ταμείο και μετά ανταλλάσσεις τα κουπόνια στους διάφορους πάγκους φαγητού. Αφού πάρεις τα πιάτα με το φαγητό σου κάθεσαι στα τραπέζια στη μέση της αγοράς.
Μια από τις αγορές στην Chinatown, είναι ουσιαστηκά στα σοκάκια ενός δρόμου και κάθεσαι σε πάγκους μπροστά από τις κουζίνες εκστρατείας που μαγειρεύουν τα φρέσκα θαλασσινά που μόλις παρήγγειλες!
Παρά το γεγονός ότι το φαγητό είναι στην κυριολεξία στο πόδι, μπορείς να φας πολύ καλά θαλασσινά που είναι και η ειδικότητα της πόλης. Όπως μπορείτε να δείτε και από την παρακάτω φωτογραφία το συγκεκριμένο μαγέρικο έχει ολόφρεσκα θαλασσινά!
Μόλις κάτσεις περνάει και ο τύπος από το κιόσκι με τα ποτά για να σου πάρει την παραγγελία με τις μπύρες…και το κερασάκι στην τούρτα, αφού έχεις γίνει χάλια γλύφοντας τα δάχτυλα σου από τις σάλτσες (θαλασσινά τρώγαμε), πέρασε ένας φοβερός παππούλης που πουλούσε υγρά χαρτομάντιλα τα οποία και πήραμε ως μάνα εξ ουρανού!!!
Στον εν λόγω σοκάκι δοκιμάσαμε ένα από τα διάσημα πιάτα της πόλης το Singapore Chilly Crab, η σάλτσα του οποίου ήταν εκπληκτική, αλλά είχε τόση δουλεία για να το φας…που μετά σου ξανάνοιγε η όρεξη!
Σε ένα άλλο food market δίπλα στο business center, ειδικευόταν στα ψητά και κυρίως στα satay. Οπότε υπήρχαν κράχτες έξω από την αγορά και σε αρπάζανε με το πήγαινες να κάτσεις κάνοντας το καίριο ερώτημα «Πόσα;» Μετά εμφανιζόντουσαν και οι κοπελίτσες που πουλούσαν μπύρα και έκαναν και αυτές το καίριο ερώτημα «Πόσες;». Η απλότητα και η ποιότητα σε όλο της το μεγαλείο!
Βέβαια η πόλη προσφέρεται και για γαστρονομικές εμπειρίες υψηλοτάτου επιπέδου, μάλιστα κάθε χρόνο διοργανώνει φεστιβαλ γαστρονομίας στο οποίο συμμετέχουν πολλά εστιατόρια της πόλης και καλεσμένοι σεφ από όλο τον κόσμο.
Με γεμάτο στομάχι ήμασταν έτοιμοι να βιώσουμε και τη νυχτερινή ζωή της πόλης που είναι εξίσου ενδιαφέρουσα. Τα cocktails που ήπιαμε στη Σιγκαπούρη ήταν σίγουρα τα καλύτερα που έχουμε πιεί μέχρι τώρα στην Ασία, με κορυφαίο το Tom Yum Martini στο μπαρ του Scarlet Hotel…το οποίο βέβαια έκαιγε σαν τρελό.
Δεν θα προσπαθήσω να ανταγωνισθώ το Wallpaper, απλά θα σας αναφέρω ότι ήπιαμε τα martini μας στο New Asia Bar στην κορυφή (71ος όροφος) του πύργου που στεγάζει το ξενοδοχείο Fairmont, με τρελή θέα του νυχτερινού ουρανού της πόλης. Το bar καλό, η θέα απίθανη…τα γκαρσόνια όμως είχανε τρελό τουπέ…
Slow Travel 
Σχολιάστε