Στο εν λόγω camping μας περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη καθώς ήταν πολύ οργανωμένο, χτισμένο σε ένα ξέφωτο μέσα στην ζούγκλα, με φοίνικες και huts για μπαρ, εστιατόριο και παντοπωλείο.
Στήσαμε τις σκηνές μας ενώ ψιλοέβρεχε και μετά φάγαμε ένα ανέλπιστα καλό chilly con carne (φασόλια, με κιμά και chilly) που έκανε η νεοζηλανδή βατραχανθρώπισα. Ήπιαμε αρκετά, παίξαμε και drinking games, όμως δεν θυμάμαι και πολλά από ένα σημείο και μετά, εκτός του ότι περάσαμε πολύ καλά και ότι παίζαμε γλωσσοδέτες.
Λίγο πριν πάμε για ύπνο έπιασε τροπική καταιγίδα (πάλι) πιο δυνατή όμως αυτή τη φορά. Περιμέναμε 45 λεπτά να κοπάσει για να πάμε για ύπνο, αλλά μάταια. Τελικά πήραμε τη μεγάλη απόφαση και ορμήσαμε μέσα στη βροχή για να πάμε για ύπνο στην ευτυχώς στεγανή σκηνή μας. Αργότερα μάθαμε ότι αυτή η περιοχή του Μexico έχει τη μεγαλύτερη βροχόπτωση!!!
Το πρωινό μας ξύπνημα ήταν πολύ εξωτικό με τους ήχους της ζούγκλας να μας περιτρυγιρίζουν. Το πιο εντυπωσιακό ήταν η τοπική ποικιλία του τρυποκάρυδου (ξάδελφος του Woody), ο οποίος έκανε τόση φασαρία, σαν να ήταν τρυπάνι. Στην αρχή μάλιστα αυτό νομίζαμε, κάνοντας σχόλια του στυλ: «μα τι γίνεται όλο μαστορέματα κάνουν εδώ;»Το πρόγραμμα έλεγε πρωινή επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο του Palenque, ο οποίος συνόρευε με το camping.
Slow Travel 
Σχολιάστε