Slow Travel

Πρωί πρωι με την δροσούλα ξεκινήσαμε από το San Christobal de las Casas για τα πιο τροπικά κλίματα του Palenque. Τρεις μέρες σε ένα άνετο hosteli κάνουν θαύματα, όπως επίσης και οι μοναδικές μας εμπειρίες με τους Lacandones.

Πριν το Palenque κάναμε μια στάση στο Agua Azul (θαλασσί νερό), για να δούμε τους διάσημους καταρράκτες που φαίνονται πολύ εντυπωσιακοί στην φωτογραφία, αλλά από κοντά δεν ήταν τίποτα το φοβερό.

Ίσως έφταιγε η διαδρομή που ήταν αργή και γεμάτη στροφές και μας έβγαλε την πίστη (καθώς κατεβαίναμε από το βουνό στην πεδιάδα). Το μέρος ήταν κλασσικό tourist trap, γεμάτο ταλαιπωρημένους ινδιάνους και μεξικάνους τουρίστες με τεράστιες videocameres. Απ’ ότι φαίνεται όλες οι εταιρείες ηλεκτρονικών λανσάρουν τα αρχαία τους μοντέλα εδωπέρα, μιλάμε για επ’ ώμου φορητές τοστιέρες!

Η τοποθεσία του Agua Azul είναι μια σειρά από καταρράκτες με νερά που έρχονται από τα βουνά. Το δημοφιλέστερο μέρος με όλα τα «τουριστικά» είναι εκεί που το ποτάμι βρίσκεται στο πιο φαρδύ του και σχηματίζει λίμνες με εντυπωσιακούς κλιμακωτούς καταρράκτες. Ο επισκέπτης όμως μπορεί να περπατήσει το μονοπάτι προς τα πάνω και να δει μια αλληλουχία άλλων μικρότερων καταρρακτών. Μερικοί από την παρέα επειδή βαριόντουσαν πήγαν μια βόλτα σε αυτό το μονοπάτι, το οποίο ήταν ανηφορικό και γιαυτό το αποφύγαμε εμείς. Γυρνώντας μας είπανε ότι στο τέλος του βρήκανε μια πινακίδα η οποία έλεγε κάτι του στυλ: «Από εδώ και πέρα προχωράτε με δική σας ευθύνη καθώς κυκλοφορούν ληστές»!Lovely!

Τα νερα του Agua Azul κάθε άλλο από Azul, πιο πολύ προς skatul θα τα έλεγα. Βέβαια ο ξεναγός είπε ότι λόγω εποχής συνέβαινε αυτό, οπότε τον πιστεύω. Φάγαμε τα σαντουιτς μας, ξεζαλιστήκαμε από τις πρωινές στροφές, μερικοί πλατσουρίσανε και στα νερα (μπλιάχ) και μετά ξαναμπήκαμε στην Amber για να συνεχίσουμε για το camping που θα σταματούσαμε για το βράδυ.